Podczas wojny argentyńskie siły zbrojne stanowiły największą siłę militarną w Ameryce Południowej. Mężczyźni od 20 do 45 roku życia podlegali powszechnemu obowiązkowi służby wojskowej (1 rok w służbie czynnej, 24 lata w rezerwie). Zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi sprawował prezydent. Siły ląd. podlegały ministrowi wojny. W 1938 liczyły 47 467 ludzi i zorganizowane były w 5 dywizyjnych okręgów wojskowych. Oprócz pięciu dywizji istniały dwa skadrowane oddziały piechoty górskiej, 3 brygady kawalerii oraz oddziały armijne i służby. System szkolenia opierał się głównie na wzorach niemieckich. W 1939-1945 utworzono 6 okręg wojskowy i wystawiono dodatkowo 1 dywizję oraz zapoczątkowano proces motoryzacji i mechanizacji wojsk.
Siły morskie podlegały ministrowi sił morskich. W 1939-1945 były silnie rozbudowane (ósme miejsce na świecie); liczyły ok. 12 000 ludzi; wyposażone były w 4 okręty liniowe (2 stare), 2 pancerniki obrony wybrzeża, 3 krążowniki lekkie, 16 niszczycieli i 3 okręty podwodne o wyporności 107 000 t.
Siły lotnicze wchodziły w skład sił lądowych i morskich. W 1939 lotnictwo liczyło nie więcej niż 10 eskadr lądowych i morskich; w 1939-1945 zaczęto przekształcać je w pułki lotnicze. W 1944 lotnictwo zostało wydzielone w samodzielny rodzaj sił zbrojnych; 1 I 1945 utworzono ministerstwo lotnictwa.
…
